Remzi Hoca'dan Şiir
KALMAMIŞ Leylek tepesinden köyüme baktım.
Evlerin önünde kimse kalmamış.
Üzgün gözlerimle seyrine daldım.
Bacası tüten evler kalmamış.

Baykuşlar ötüşür viranelerde
Cinler cirit oynar boş hanelerde
Tilkiler yurt tutmuş sokaklarında
Bu yurtlara sahip çıkan kalmamış.

Analar oturmuş eski evi bekler.
Gelenden geçenden haberin sorar
Gurbete gönderdiği yavrusun özler
Anayı babayı soran kalmamış.

Geçim derdi düşmüş garip başına
Ekini para etmez dönmüş şaşkına
Nasıl beklesin ki köyü boşuna
Köylünün halini soran kalmamış.

Remzi Hoca bunu gördü de yazdı.
Köylünün halini sordu da yazdı.
Köylerde yaşayan az mı az kaldı.
Köyleri düşünen düzen kalmamış.

FANDILIN MEHMET GÖBEL

Günlerden bir gün harmanlardan yukarı evine giderken
İnnecilerin Bekirin karısı Meryem hamın Mehmet abi
herkese türkü yakıyorsun bir de bana yak der Rahmetli
Mehmet amca düşünür bu kadının çocuğu olmuyor, aynı
dayım şekir gibi diye aklından geçirir ve bir dörtlük söyler
bakalım ne söyler.

Herkes bilr İnnecilerin Bekiri
Sende Düşün Dayım Şekiri
Önce Allah sonra kuyu vekili
Siz bu gelini bakıncağa götürün

Sabah oldu dar yerlerim ışıdı
İki günde cenazenmi üşüdü
Bu yavrunda hepisine baş idi
Bitecik yavruyu vermedi felek

Karyolaya yatak serdin hazı yok
Yavrusuz yatağın hiç tadı yok
Dörtyanıma baktım emlik kuzu yok
Bitecik yavruyu vermedi felek
 
Sana diyorum sana ey Meryem
Çok düşünme olursun verem
Bir de sana verir cümleye veren
Bitecik yavruyu vermedi felek

Sana diyorum sana ey eltim Güllü
Bir evlat istedim kaynanam güldü
Emsallarımında hep oldu öldü
Bitecik yavruyu vermedi felek

Yaz gelince arabada gezerim
Kış gelince çenesinden bezerim
Ben aşık  Mehmedim destan yazarım
Bitecik yavruyu vermedi felek 

Dayısı Şekirin uzun süre çoçoğu olmaz . Haydar sultana
giderek adakla çoçuğu olur. Bunu meryem kadınada bu
şekilde bir dörtlükle açıklar.
Gönderen Mehmet SÜLÜK
***************************

******************************
 HALİL GÖBEL(DEMİRKIR) ASKERDEYKEN ÖLEN EŞİ
VE İKİ ÇOCUĞUNA SÖYLEDİĞİ
        
          Beyaz dı Eminemin bileği
          Kabul oldu düşmanların dileği
          İskilipten aldığım allı yeleği
          Giyip eskitmedin gelin Eminem 
             
          Oğluyun adı Duran dır Duran
          Getirin tüfeğide kartalı vuram
          Eminem yüzünü birdaha görem
          Derdin bilinmedi gelin Eminem
 
 
 
HALİL GÖBEL(DEMİRKIR)ÇORUMUN OVACIK
KÖYÜNDEN BİR KIZLA NİŞANLANIR VE KIZIN
BABASI NİŞANI GERİ ATAR VE FEVZİ DİYE BİR
BAŞKA ADAMLA NİŞANLAR BUNUN ÜZERİNE
SÖYLEDİĞİ TÜRKÜ 
 
         Cumartesi günü şerbetimiz içildi
         Atlı olan bir tarafa seçildi
         Paralarım tohum oldu saçıldı
         Karabaş koyundan gönlün geçmiyo
 
         Ovacığın meşeleri dolaşık
         Tatar ali ettin sen beni aşık
         Beni yedin içtin ferzi de keşik
         Ferzi senin aç karnını doyurmaz
 
           
        Tatar ali gavur emlik ermeni
        Bundan hayır çıkmaz geri dönmeli
        Elimden aldırdım gözü sürmeli
        Ağlaya, ağlaya gidelim gardaş
 
        Ovacığın meşeleri gıcılar
        Karşı pınarda su dolduran bacılar
        İçimden çıkmıyo ince acılar
        Söylen Emliğe versin kızını
 
       Depe tarlada yanına vardım
       Bir evlek mercimek otunu aldım
       Kalın (başlık) az geldi dedin de öküzü verdim
       Karabaş koyundan gönlün geçmiyo
 
       Ali ağa dan bir havadis alayım
       Emek çektim geldim kızı göreyim
       Kalın(başlık) az geldiyse daha vereyim
       HALİL'in  un çuvalı vurdukça tozar       

 

 BUĞDAY KOKAN KÖYÜM

 Yağmur duasına Adatepeye çıkılır,
Kazan, kazan bulgur kaynatılır,
Eller havada dua yapılır,
Nerede benim o verimli köyüm,

 

Akın, akın şehir, şehir göç ettiler,

Ekmek deyip sinesine çektiler,

Ne ektiler nede biçtiler,

Nerede benim o kocaman köyüm,

 

Yaz gelince harman kurulur

Rüzgârlı havada tınaz savrulur

Güz olunca harmandan kalkılır

Nerede benim o buğday kokan köyüm

 

Bağ bozumunda gülerdi yüzler,

Şirevet,  şirevet kara üzümler,

Sabaha kadar kaynardı pekmezler,

Nerede benim o tatlımı tatlı köyüm,

 

Kış gelince sobasını kurar,

Odunu olmayan samanını yakar,

Gurbetçi yavrum gelir diye yollara bakar,

Nerede o benim o eski bayramlı köyüm,

 

Kazım dayının kıraathanesi,

Şevket emminin bakkaliyesi,

İki odası küçük mektebiyesi,

Nerede o benim şirin köyüm,

 

Kötü de olsa bir dağı var,

Tatlı suyu,  Kelbekiri  var,

Kepezi, çayüstü, çatağı var,

Yinede güzeldir o benim köyüm,

 

İlk adı Karavdar, ikinci GÖKÇEAĞAÇ ,

Kimileri tok kimileri de aç,

Sevgiye, barışa, dostluğa kucak aç,

Büyüsün yücelsin o benim köyüm,

 

            Mehmet BEKTAŞ

            2004 Ankara